Vrnjačka banja
Vrnjačka
Banja je sedište opštine Vrnjačka Banja. Nalazi se u
centralnoj Srbiji u Raškom okrugu. Udaljena je oko 200 km od
Beograda, 25 km od Kraljeva i 7 km od Trstenika. Smeštena je
između planine Goč (1216 m) i Zapadne Morave. Ovde se
nalazi sedam mineralnih izvora. To su: Topla voda, Slatina, Snežnik,
Jezero, Borjak, Beli izvor i Vrnjačko vrelo, od kojih se za terapije
koriste četiri (Topa voda, Snežnik, Jezero i Slatina ) dok se dve
flaširaju kao stona mineralna voda (Voda Vrnjci sa izvora Topla
voda i Vrnjačko vrelo).Vrnjačka Banja ima veoma dugu tradiciju lečilišta. Na vrnjačkom toplom mineralnom izvoru u vremenu od II do IV veka Rimljani su izgradili lečilište i oporavilište AQUAE ORCINAE. O tome svedoče i arheološki nalazi u užem jezgru rimske banje, odnosno, bazena za kupanje, rimskog izvora tople mineralne vode (Fons Romanus) i mnoštvo kovanog novca koji ostavljan u lekovitom izvoru. Ovde su na lečenje i oporavak mahom dolazili rimski legionari, kao i romanizovana aristokratija starosedelaca.
U okolini se nalaze i stari gradovi, manastiri, crkve sačuvani do današnjih dana svedoče o kulturi naših predaka. Od starih značajniji su ostaci Maglića, Rasa, Brvenik, Jelašca, Lazarevog grada, Koznika i drugih. U ovom kraju nalaze se spomenici Raške i Moravske škole, najveći i najpoštovaniji manastiri raške baštine: manastir Studenica (1196), Žiča (1210), Blagoveštenski manastir Gradac kraljice Jelene Anžujske (1272), manastir Ljubostinja (1405), Đurđevi stupovi (1168), Sopoćani kralja Uroša I?
izvori: wikipedia, vrnjackabanja.co.yu